Bron: www.rodi.nl https://www.rodi.nl/alkmaar/sport/442043/laat-ze-die-cup-pakken-
Tweede paasdag is het keihard na het laatste fluitsignaal. Het is winnen of verliezen voor AZ of Go Ahead Eagles, tijdens de KNVB Bekerfinale in Rotterdam. Nieuwsblad Alkmaar is eropuit getrokken en sprak met meerdere coryfeeën met een duidelijke AZ-achtergrond. De spanning is te snijden, maar is die ook het hoofd te bieden? “Ze zullen toch wel weten dat ze na die afgang van zondag uit een ander vaatje moeten tappen?”
Door Pieter Visscher
“Hond gezellig mee, de zon schijnt en hoor die vogels eens fluiten man! Ja, dit is wel vol te houden hoor.” Barry van Galen maakte er nooit een geheim van. Hij heeft woord gehouden. Tijdens zijn carrière liet hij zich al geregeld ontvallen zo weer de steiger op te gaan voor zijn passie: schilderen. Wat hij voor zijn voetballoopbaan ook al deed. Van Galen is met Kristen Nygaard het populairste duo dat ooit in Alkmaarse dienst speelde. Van Galen stiekem nét nog wat genialer dan Nygaard, die eigenlijk nooit buiten de lijntjes kleurde. Van Galen deed wat hem ingegeven werd. Trekjes van ADHD, impulsief tot op het bot. Een geweldenaar in het veld. Nog altijd wordt zijn naam weleens gescandeerd door de Ben-Side. “Ja, als het niet loopt zeker?”, lacht-ie. “Al is dat soms ook wel enigszins te verklaren. Blessures onder andere, dit seizoen. Steeds weer andere mensen in elke linie. Vooral je as moet fit blijven.” Gevraagd naar de spelers die hij op zou stellen in de Kuip: “Ik zou wel met Martins Indi starten nu Penetra er niet bij is. De spoeling is dun daar. Je hebt toch ook ervaring nodig in een elftal. Goes ernaast uiteraard, Owusu-Oduro op doel, Møller Wolfe, Maikuma en op het middenveld – ik hoop uiteraard op Clasie – Koopmeiners, Mijnans en Smit. Voorin kies ik dan voor Van Bommel, Parrott en Lahdo. Parrott, omdat die het hele jaar al speelt. Mexxie komt er wel in. Die is altijd gevaarlijk. En waarom Kees Smit? Omdat ik erg gecharmeerd ben van zijn manier van spelen. Er zit een goeie kop op. Hij heeft de gunfactor. Er gebeurt wat als hij aan de bal is. Altijd.”
Happening
Barry van Galen mocht de beker uitreiken als AZ die zou winnen in 2018. Het was de enige keer dat hij een finale in de Kuip bezocht. “Geweldige dag. Wat een happening. Echt schitterend. Het lijkt wel of het elk jaar sfeervoller wordt. Al blijft die terugreis voor de een natuurlijk wat leuker dan voor de ander. Absoluut. Maar die hele entourage! Echt genoten die dag. Al had je natuurlijk liever die beker uitgereikt’, zegt de linkspoot, die geen contact meer heeft met mensen bij AZ. Hij heeft het voetbal helemaal achter zich gelaten. “Het gaat zoals het gaat in het leven. Het is niet anders. Maar laat ze die cup pakken!” Die cup zou de vierde in de clubgeschiedenis van AZ kunnen worden. Tot nu toe speelden de Alkmaarders er zeven. In 2013 werd voor het laatst gewonnen, na een zinderende finale tegen het favoriete PSV. Go Ahead Eagles-aanvaller Oliver Antman loopt over van het zelfvertrouwen en heeft zijn club tot favoriet gebombardeerd in de Kuip. Het zijn van die kleine dingen die een wedstrijd kunnen beïnvloeden. AZ, laat dus maar zien dat je beter bent dan de volgens Antman favoriete club uit Deventer, de stad die qua inwonersaantal overigens vergelijkbaar is met Alkmaar.
Sfeer
Voormalig AZ’er Martijn Meerdink, die vijf seizoenen het rood-wit droeg en immens populair was onder de supporters, woonde nog nooit een bekerfinale bij. De Achterhoeker kijkt ernaar uit. “Heel bijzonder, zeker omdat AZ in de finale staat en mijn zoon daar speelt.” Mexx houdt qua populariteit in Alkmaar gelijke tred met z’n vader. Ze zijn qua arbeidsethos sowieso vergelijkbaar. Wel totaal andere spelers, maar in het koppie identiek: pure liefhebbers. “We zijn sterk met elkaar straks in de Kuip. De hele familie gaat mee. Ook die van de vriendin van Mexx. Met al die andere AZ-supporters zijn we één. Het wordt gewoon een happening. Maar de uitslag staat voorop. AZ moet van eigen kracht uitgaan. Met het mes tussen de tanden spelen. In combinatie met goed voetbal. Wanneer dat niet gebeurt, krijg je problemen. Het is belangrijk enorm veel energie te leveren. Dan kan het iets moois worden”, vertelt de oud-international. Meerdink zou Koopmeiners op de plek van Clasie zetten, mocht de Haarlemmer niet meedoen. Mijnans zou dan ook starten, evenals Smit, of Buurmeester. “Héél belangrijk dat we als een blok achter spelers en staf gaan staan. Zo vaak kom je ook niet in die finale terecht. Het is al supermooi om de voorafgaande week te beleven richting die maandag. Dat het heel spannend wordt tweede paasdag is zeker.” Kritisch is Meerdink ook. “Ik was in Almelo afgelopen zondag, tegen Heracles. Ik zie dat team voetballen met de handrem erop. Dat gebeurt onwillekeurig, met die bekerfinale in het achterhoofd. Dat mag maandag dus niet gebeuren. Geen handrem. Volle bak!”
Kees Kist
Wanneer je het hebt over ervaringsdeskundigen in het spelen van bekerfinales met AZ kom je sowieso uit bij Kees Kist. De topspits van weleer en zonder twijfel Mister AZ kan ze alle drie nog goed voor de geest halen. Hij won er ook nog een met Paris St. Germain, zonder te spelen overigens. “Het zijn heel veel herinneringen. Driemaal gewonnen met AZ (’67 - pv). Een heel bijzondere was tegen FC Utrecht. Toen schoot ik er drie in. In 1982. Dat waren opeens twee wedstrijden. Onduidelijk wie dat bedacht. In Utrecht verloren we met 1-0, maar thuis liepen we er met 5-1 overheen. Ja, het zijn sowieso altijd wedstrijden op zich. Het kan zijn dat je de vorm van de dag hebt. Dat was afgelopen weekend in Almelo zeker niet het geval. Daar was ik ook bij. AZ liep weer een beetje te schutteren. Op z’n elfendertigst. Dan ben je maandag gezien. Je zal je enorm moeten focussen op die ene wedstrijd. Tweede paasdag alles geven wat je hebt. Als dat gebeurt dan moeten we kunnen winnen. Hoewel Go Ahead wel een erg goeie ploeg is.
Moeten
Natuurlijk is Kist erbij maandag. Zoals hij bij vrijwel elke wedstrijd van zijn club aanwezig is. Hij leeft steevast mee, als geen ander. Het betekent maandag een stuk extra spanning. Dan zit ik echt wel met de zenuwen in m’n lijf op die tribune hoor. Dat was bij Heracles ook al zo. Daar zie je dan zó veel domme dingen gebeuren. Als je de finale niet wint, heb je straks niks. Een seizoen naar de kloten. Dus je móét winnen. Dat ben je ook aan je stand verplicht, vind ik.” Hoewel Kist dus goed op de hoogte is van de kracht van Go Ahead Eagles.
“Ze hebben een heel aardige verdediging met onder meer Joris Kramer.” De linksbenige centrale verdediger woont in Alkmaar, zat acht jaar in de jeugdopleiding en speelde eenmaal mee met AZ 1. Kramer ziet het wel zitten terug te keren in Alkmaar. In zijn stad. Dat is logisch. “Voorin heeft Go Ahead ook veel kracht”, weet Kist. “Ze stropen de mouwen op. Ze zijn moeilijk te bespelen. Dat zijn jongens die blijven sleuren en trekken. Allround, een heel goede ploeg. Daar krijgen wij het heel moeilijk mee. Voorin moet je eigenlijk hetzelfde hebben als Go Ahead Eagles. Mexx zou bij mij dus ook áltijd spelen. Die had ik er ook nooit afgehaald in Almelo, zondag. Die sleurt, die trekt, die houdt de verdediging bezig. Ik heb het daarom ook niet zo op Parrott. Die sleurt niet, trekt niet, houdt geen bal vast. Ik begeleid Mexx al een half jaar. Dat heb ik opgepakt, op zijn verzoek. Je ziet hem opbloeien. Hij is een jongen met heel veel karakter. Dat heb je ook echt nodig. Wilskracht, karakter. Ik heb het met Myron Boadu ook gedaan. Mexx en ik hebben bijna dagelijks contact. Mexx is een jongen, die moet je een beetje indammen, anders loopt ie de doelpalen eruit. Echt waar. Je moet ‘m afremmen. Die wil te veel doen. Dan speel je dus met je krachten. Dat soort dingen moet je doseren. Ik zie dat hij daarin stappen maakt. Mooi om te zien.”
Advies
Kist heeft ook algemeen advies in petto voor de elf van AZ maandag. “Het is duidelijk. We leven er allemaal naartoe. Je hoort niks anders dan de beker. Proberen er een beetje relaxed in te staan is het credo. Het moet uiteindelijk gezonde spanning zijn in Rotterdam. Blijf jezelf, doe wat je kan. Ga geen onnozele dingen doen. In Almelo heb ik bijvoorbeeld wel veel onnozele dingen gezien. Geen risico nemen achterin. Let op de jongens voorin, let goed op hun looplijnen. Geef vooral álles wat je hebt.”
Weergaloos
AZ-volger Chris Wobben, bekend van de AZ-podcast van het Noordhollands Dagblad heeft jarenlang verslag gedaan voor supporters op de AZ-blindentribune. Daar werd hij opgepikt door Arno Vermeulen, chef voetbal bij de NOS. De eloquente Wobben maakte de finale van 2013 mee, als verslaggever voor de blindentribune in de Kuip, samen met Rob Mooij, die nog altijd actief is voor de blindentribune bij AZ. “Het was een weergaloze dag, met dank aan AZ, dat altijd onwijs meedenkt met mindervalide supporters. We legden het verzoek neer en er werd meteen gezegd: eens kijken hoe we dat gaan regelen. Uiteindelijk praatten we de wedstrijd aan elkaar voor twee blinde supporters, maar die hebben wel de dag van hun leven gehad, denk ik. Ik deed toen nog op amateurbasis verslag van het voetbal. Ik weet nog heel goed dat hoe de tribunes trilden wanneer er gescoord werd. Onze schermen zag je dan echt tien centimeter omhoog schieten. Mooi dat ons verslag met de expositie 50 jaar betaald voetbal in Alkmaar was te beluisteren in het Stedelijk Museum. Onze eerste écht grote wedstrijd. Ik kende al zó veel mensen bij de club, het was zó bijzonder. Zoveel genot. Fragmenten van de finale heb ik opgestuurd naar Arno Vermeulen. Het was een grote droom om bij de NOS terecht te komen”, vertelt de inwoner van Hoorn. Lachend: “Rob Mooij is na de wedstrijd terug in een supportersbus gestapt bij vrienden. Die stond uiteindelijk op het balkon met de beker in z’n handen, met een lach van oor tot oor. Ingang via Ed van de Pol geregeld. Dat zijn dagen…. dan vervagen er soms op een bepaald moment bepaalde grenzen. Daar heeft Rob dankbaar gebruik van gemaakt. Die hele beleving zo’n dag is zo heerlijk . Echt, ik vind Go Ahead Eagles mooi en AZ een heel mooie club en hoop van ganser harte dat het een prachtige finale wordt. Het is echt fiftyfifty. Wie gaat het best met de druk om? Het moment dat je door die spelerstunnel loopt. Man! Een uur van tevoren zie je die tent vol zitten en dan ga je het voelen hoor. De ploeg die niet bang is, gaat hem pakken, die beker. Het is do or die voor AZ. Want anders is het gewoon een kutseizoen. Hoe ga je om met tegenslag? Met een moeilijke wedstrijd. Allemaal belangrijke ingrediënten maandag. Durven fouten te maken. Dat ook. Die hele kant van AZ en Go Ahead in die clubkleuren, dat is iets onvergetelijks. Joh, er kan zoveel gebeuren. Houd je kop erbij! Wat is de kwaliteit van de bank? Echt, ik heb het idee dat een invaller het gaat beslissen maandag.”
Johan Blaauw
Johan – Bollie – Blaauw maakte alle zeven bekerfinales mee. De geboren en getogen Alkmaarder, die aan de basis stond van de Ben-Side in de Alkmaarderhout zag zijn eerste finale op zijn achttiende verjaardag: 5 mei 1978. Henk van Rijnsoever scoorde uit een voorzet van Bert van Marwijk, de opa van Ruben van Bommel, die tweede paasdag zeer waarschijnlijk aan de aftrap staat in de Kuip. “Als de dag van gister”, vertelt de sympathieke Blaauw. “Het was een zwoele zomeravond in het Olympisch Stadion in Amsterdam. We gingen blij en luchtig naar huis”, lacht-ie, omdat Ajacieden de ruiten van onze bussen hadden ingegooid. De wraak was zoet. In 1981 wonnen we weer van Ajax, met 3-1. De derde finale, in 1982, was niet zo spannend. Die wonnen we uiteindelijk op onze sloffen van Utrecht. In 2007 verloren we van Ajax na penalty’s. Davids en Stam hadden nooit meer op het veld mogen staan. Die misdroegen zich ongelooflijk, maar je had nog geen var toen. Arveladze kopte nog op de lat in de laatste seconden. Het was zuur.” Gelukkig veranderde dat zuur in 2013 weer in champagne voor Blaauw, toen AZ PSV versloeg. “Maher en Altidore hebben het verschil gemaakt. Ik lag het laatste kwartier gestrekt op de grond in de Kuip. Kon de spanning niet meer verdragen. Het sloopt je, zo’n wedstrijd. De opluchting daarna was ook extra groot. We waren met de trein, die zat terug ook ramvol. Daarom ben ik tot Alkmaar in een wc blijven zitten, met wat blikken bier en een sjekkie.”
Positief
Daarna volgden finales tegen Vitesse (2017) en Feyenoord (2018). Maar dan het hier en nu. Aankomende tweede paasdag. “Gaat de angst regeren deze finale of ga je van jezelf uit?”, vraag Johan Blaauw zich af. Laten we het in elk geval positief bekijken, want aan negativisme hebben we helemaal geen fuck. Positief blijven dus en massaal achter de ploeg staan. Maar momenteel loopt ‘t me al dun door de broek hoor. We moeten dit gewoon winnen. Klaar! Ik ga 3 mei met pensioen. Ik kan dan naar alle Europese uitwedstrijden en dan zou je geen Europees voetbal halen?! Ze zullen toch wel weten dat ze na die afgang van zondag uit een ander vaatje moeten tappen? Tip: met een andere mentaliteit aan de aftrap staan in de finale!”