Fan van AZ Alkmaar
Nieuws

Kees Smit-gekte langs een sloot: 'Zet je kind naast hem en maak een foto'

Het is de zomerparade van de voetballerij. De Nederlandse profclubs die ter voorbereiding op het nieuwe seizoen de provincie opzoeken en zich laten zien aan boeren, burgers en buitenlui. VI gaat mee van gewest naar gewest, over velden en langs feesttenten.

Tradities moeten behouden blijven, en dat geldt ook voor AZ, dat sinds 2003 oefenwedstrijden organiseert bij Vierdeklasser VV Dirkshorn, een dorp in Noord-Holland met slechts 1700 inwoners. Zoals elk jaar is het mogelijk om te parkeren 'ergens in het dorp', zoals naast snackbar Tante Lien. Al eerder in deze voorbereiding speelden de Alkmaarders hier al tegen Kilmarnock FC en Zulte-Waregem, en op zaterdag spelen ze tegen het Kroatische team NK Lokomotiva Zagreb.

Voor het complex bevindt zich een frietkraam, buiten is er een dj en in de kantine geeft een poster aan dat twee Flugels twee euro kosten. Buiten spelen spelers zoals Mexx Meerdink, het supertalent Kees Smit en de gewilde Sven Mijnans van PSV, naast een sloot vol kikkerdril. Cas Broxterman vliegt ondertussen van plaats naar plaats over het terrein. In zijn dagelijkse leven is hij werkzaam bij De Telegraaf, maar momenteel is hij de perschef van VV Dirkshorn. In de rest van het jaar is dat trouwens geen fulltime functie.

Broxterman neemt graag deel aan het team waar hij zelf zijn voetbalcarrière begon en geeft aan dat er ook dit jaar weer intensief achter de schermen is gewerkt. In de loop der jaren heeft de club ontwikkeld om inventief te zijn. VV Dirkshorn beschikt doorgaans helemaal niet over een tribune. De club ontdekte de tijdelijke tribunes op Marktplaats en was in staat om deze over te nemen van Ponypark Slagharen.

Als tijdelijke perschef van de Vierdeklasser staat hij voor verschillende uitdagingen. Tijdens de voorgaande wedstrijden kregen ze de gelegenheid om de receptie van het naastgelegen zwembad De Veersloot te gebruiken als persruimte. ‘Tussen de zwembandjes hebben we simpelweg enkele tafels en een stroompunt geplaatst’, lacht Broxterman. Voor deze wedstrijd was er slechts één probleem: het zwembad opende opnieuw zijn deuren, waardoor de persruimte in een klein hok is geplaatst, waar normaal gesproken de fysiotherapeuten de speler masseren. Eén van de belangrijkste eisen vanuit AZ is een goede grasmat en dat is de club ook dit jaar weer gelukt. Al weken voor het einde van het amateurseizoen ging het oude veld eruit en moesten de eigen ploegen uitwijken naar het B-veld. De degradatie van het eigen eerste elftal werd zo nog net iets troostelozer.

Deze ochtend heeft de perschef vooral veel tijd besteed aan de gevaarlijke mix van de sproeiers en de wind uit Noord-Holland. Gewoonlijk ondervinden de video-analisten aan de andere kant voornamelijk nattigheid, maar nu stond de wind anders. ‘Tijdens de eerste sproeisessie raakte alle apparatuur van de dj volledig nat’, lacht hij. "Dat verhelpen we dan met vuilniszakken en handdoeken." "Hoewel je hier niet alles perfect kunt maken, kun je met een glimlach vaak toch een heel eind komen."

Kort daarna wandelt voormalig Oranje-international Martijn Meerdink langs de frietkar het terrein op. Hij draagt een geheel zwarte sportoufit en om zijn nek hangt een gouden ketting. Vandaag zal de man die van 2002 tot 2007 voor de Alkmaarders speelde, de oefenwedstrijd van zijn zoon bezoeken. Wanneer de scheidsrechter fluit voor de start van de wedstrijd, kijken mensen in blote lichaamsdelen vanaf het naastgelegen buitenzwembad mee.

Perschef Broxterman tovert vervolgens onmiddellijk zijn glimlachstrategie in de praktijk. Hij was van mening dat er een plek voor de pers op de tribune zou zijn, maar die is al vol met AZ-fans. Uiteindelijk slaagt hij erin een plek te ontdekken onder de Sport 2000-partytent, gelegen aan de middenlijn, waar ook het mediateam van AZ is gevestigd. Voor hun tafel zijn vuilniszakken en een platstaande parasol geplaatst om hun apparatuur te beschermen tegen de sproeiers. Achterhoeker Meerdink senior kan de amateursfeer zeker waarderen: ‘Dit is een mooi tentje voor de Zwarte Cross’, lacht hij. ‘Het is alleen nog een bitterballetje nodig en dan kunnen we los.’

Hij constateert dat de teams met een stand van 1-1 gaan rusten. Meerdink senior speelde in zijn tijd bij AZ ook af en toe op het veld van VV Dirkshorn, af en toe tegen amateurvoetballers uit de omgeving. Als buitenspeler kreeg hij vaak te maken met schoppen van onhandige boeren. ‘Een overvloed’, lacht hij. ‘Ach, maar het is toch leuk, nietwaar? "Die mensen arriveerden vaak te laat, waardoor het soms misgaat." Arne Slot was de persoon die zorgde ervoor dat AZ uitsluitend tegen professioneel clubs zou trainen, omdat hij meer bescherming wilde bieden voor de Europese voorrondes.

Meerdink runt zijn eigen voetbalschool in het oosten van het land, waarmee hij ook regelmatig voetbalclinics op een camping verzorgt. ‘Gisteravond was ik nog op de camping, altijd geweldig!’ Daarnaast is hij veel onderweg om zijn zoons te supporten. Mexx bij AZ en zijn andere zoon, Melle, speelt bij De Graafschap Onder-21. Hij rijdt in het weekend stad en land af om zijn zoons in actie te zien. Ze vonden het vroeger leuk om extra te trainen bij zijn voetbalschool, maar hij was zeker niet de voetbalvader die iedere keer in de auto vertelde wat er allemaal beter moest. ‘Helemaal niet. Heel af en toe bel of app ik Mexx een keer. Zo van: die loopactie had je daar misschien kunnen doen. That’s it.’

Een van de medewerkers van de Kroaten is voortdurend bezig en lijkt meer op een kooivechter. Hij heeft een petje op, is bijna twee meter lang en heeft spierballen die uitsteken als de Mount Everest. Hoewel hij misschien heel vriendelijke woorden uitspreekt, lijkt alles wat hij in het Kroatisch zegt alsof hij iemand met de dood dreigt. Hij is eveneens verantwoordelijk voor het begeleiden van de invallers naar de middenlijn. Waarschijnlijk kan hij ook honderd wissels inbrengen, omdat er niemand op het terrein durft hem te weerstaan.

Terwijl er een biervat op een steekkarretje naar de kantine wordt vervoerd, klinkt er onverwachts luid gejuich over het sportpark. Smit, die recentelijk het EK Onder-19 heeft gewonnen, komt weer in actie. Kort voor het einde zorgt Denso Kasius ervoor dat AZ de oefenwedstrijd wint met 2-1, waardoor AZ met een prettig gevoel kan voorbereiden op het duel tegen Ilves Tampere in de voorronde van de Conference League.

Na het laatste fluitsignaal vindt er een echte veldbestorming plaats, waarbij de kinderen op zoek gaan naar handtekeningen, foto's en bezittingen van hun helden. Bepaalde kinderen doorzoeken het volledige veld, maar kunnen Smit niet ergens terugvinden. Ineens ontstaat er een hoop kinderen aan de zijlijn. Smit leek nog even te ontspannen, maar nu wandelt hij over een bruggetje over een sloot. Hij merkt de bui al op en laat alles maar over zich heen komen. Smit signeert zich een ongeluk en glimlacht in een periode van tien minuten maar liefst driehonderd keer. Een beveiliger probeert Smit te ondersteunen: ‘Open je stift alvast, anders duurt het te lang.’ Vervolgens: ‘Vanaf nu zijn het enkel foto’s.’ De beveiliger blijft het proces voortzetten: ‘Zet je kind ernaast en neem een foto!’

Uiteindelijk verdwijnt Smit geleidelijk uit het zicht. In een lege kleedkamer krijgt het talent vervolgens de kans om uit te blinken. ‘Het was een beetje net, maar ik vind het wel leuk’, ondergaat hij alles rustig. ‘Ik zie dat meer mensen me hebben leren kennen sinds het EK.’ Vroeger verzamelde hij ook handtekeningen tijdens de Open Dag, waardoor hij nu ook volledig tijd voor de kinderen besteedt. ‘Ze stellen ook andere vreemde vragen. Sokken, zoals... Een teamgenoot deelde net mee dat ze zijn tape wilden aanschaffen.

Ondanks dat er op dit moment veel op hem afkomt, blijft Smit opmerkelijk kalm. ‘Ik ben simpelweg heel normaal en kalm’, zegt hij. ‘Het is niet noodzakelijk dat iemand me met beide benen op de grond houdt.’ Wanneer hij met zijn vrienden op reis is, komen er af en toe ook mensen naar hem toe om een foto of handtekening te maken. ‘Soms denken mijn vrienden dat ik het vervelend vind, maar dat doet me niet zoveel uit.’

Een maand geleden was hij de belangrijkste Oranje-uitblinker bij de overwinning op het EK Onder-19. ‘Van tevoren had ik vooral veel enthousiasme over het evenement’, zegt hij. ‘Op een bepaald moment presteerde ik goed en dacht ik: ‘Nu wil ik het elke wedstrijd laten zien.’ Voor hem eindigde het toernooi met vier doelpunten, een gezamenlijke titel als topscorer en de prijs voor de beste speler van het toernooi. In één zin klinkt het alsof hij over de dagelijkse boodschappen spreekt: ‘Het ging wel goed.’

Zijn individuele prijzen staan in de woonkamer van zijn ouderlijk huis in Heiloo. ‘Op de vensterbank voor het raam’, lacht hij. ‘Ik heb nog geen prijzenkast, misschien iets voor later als ik op mezelf woon.’ Het is niet zo dat hij nog iedere dag even met bewondering naar de prijzen kijkt. ‘Leuk om te hebben, maar het is geweest.’ Hij vindt het mooi dat zijn naam in één adem wordt genoemd met clubs als Barcelona en Real Madrid. ‘Niet dat het heel concreet is ofzo, maar wel leuk om te lezen. Het zijn de twee grootste clubs van de wereld. Mooi, toch?’ Barcelona was altijd zijn lievelingsclub en daar hoopt hij op een dag te schitteren. Hij kan een lachje niet onderdrukken: ‘Maar ik zou het ook niet erg vinden om voor Real Madrid uit te komen. De Premier League zou ook mooi zijn.’

Dromen voor later, eerst wil hij komend seizoen vlammen met AZ. ‘Ik heb er vooral zin in en dit jaar moet ik het laten zien. Ik hou er wel van om een beetje druk op mezelf te leggen. Elke wedstrijd moet ik iets laten zien, anders heb ik gewoon slecht gespeeld. Gewoon iedere een keer momentje dat ik denk: Ja, nu zien mensen wel dat ik goed kan voetballen.

Terwijl Jan Smit uit de speakers klinkt, verdwijnt het AZ-talent richting de kleedkamer van zijn teamgenoten. Gelukkig kan hij binnendoor, anders stond hij nu waarschijnlijk nog handtekeningen uit te delen.

 

Bron: www.vi.nl